"Ferdydurke" W. Gombrowicz. Notatka

Notatka na temat: Obraz szkoły w "Ferdydurke" Witolda Gombrowicza.

Szkoła w powieści Gombrowicza zostaje przedstawiona, jako zbiór odwiecznie ustalonych form, a jej głównym zadaniem jest wpajanie swoim wychowankom formy "pupy", czyli doprowadzenia do ich infantylności i zdziecinnienia.
Poznajemy formę kujona (Syfon), który bezkrytycznie wierzy we wszystkie prawdy wyłożone przez nauczycieli. Natomiast formę krnąbrnego ucznia przyjmuję Miętus, buntując się przeciwko regułom szkolnym. Obecna jest również forma Belfra, który nie jest w stanie samodzielnie spłodzić myśli, powtarzając w kółko utarte formułki.  Schematyczność lekcji zaczynającej się od hałasu, a kończącej na znudzeniu nauczyciela i uczniów,  przejawia się również w próbie "nauki", kiedy to uczniowie są zmuszani do bezmyślnego powtarzania za Prof. Bladaczką formułki głoszącej, iż "Słowacki wielkim poetą był".

WOK: Ciało ludzkie - tekst kultury

Skrócone wypracowanie na WOK(nie zawierające opisu funkcji ciała i subiektywnego na nie spojrzenia) pt. "Ciało ludzkie - tekst kultury"

Ciało ludzkie od wielu wieków stanowi niewyczerpane źródło informacji o kulturze danej epoki. Na przełomach dziejów możemy zaobserwować zmiany, jakie zachodziły
w przedstawieniu ciała przez różnej maści artystów oraz sposobu ich odbierania.
Ze sposobu, w jaki jest przedstawione ciało można wyczytać panujący światopogląd,
a także dominujący styl epoki, w której dany człowiek żyje.
     W ten oto sposób barokowi artyści zgodnie z przekonaniem o nietrwałości świata,
w swoich pracach starali się uchwycić piękno. Naturalną nagość nie mającą nic wspólnego z erotyzmem czy też zmysłowością. Barok stanowi również epokę kontrastów,
stąd widoczna nieproporcjonalność ciał. Kobiece piękno w tej epoce polegało na krągłościach oraz szerokiej talii i małych piersiach. Najważniejsza w baroku była forma, którą stanowiło ciało, a nie zapis emocji uwydatnionych na twarzach.

WOK: Mój Ideał piękna

Wstęp(+akapit poświęcony wyglądowi zewnętrznemu) i zakończenie do pracy z Wiedzy o Kulturze pt. "Mój ideał piękna".

aaaaaa aBez mała z każdej strony można spotkać się ze stwierdzeniem - „ideały nie istnieją”, osobiście sprzeciwiam się temu twierdząc, iż nie jest to prawdą, gdyż wystarczy odpowiednio zdefiniować pojęcie „ideału”, by odnaleźć go nawet we współczesnym świecie.
Jednakże niezależnie od tego jak prostą podamy definicję tego słowa, to samo poszukiwanie sprawia nam już wiele trudności, bo gdzie właściwie szukać ideału wymyślonego przez nas samych? Warto wziąć poprawkę na to, że nawet „ideał” nie może być idealny w słownikowym znaczeniu tego słowa. Ideał ma być nasz – wymarzony, ale nie tylko bogaty w zalety, a ubogi  w wady, lecz przede wszystkim musi być realny, co za tym idzie, nie może za bardzo odbiegać od znanych nam wzorców chyba, że przyjmiemy rolę Don Kichota z chęcią szybkiej porażki w starciu z wiatrakami tylko, po co brutalnie konfrontować swoje marzenia z rzeczywistością, skoro możemy, po prostu marzyć o tym, co realne. W oparciu o tę definicję zamierzam określić swój ideał piękna biorąc pod uwagę człowieka, pejzaż i architekturę.

"Trans-Atlantyk" Witold Gombrowicz - opracowanie

Opracowanie "Trans-Atlantyk" W. Gombrowicza, zawierające: 

Geneza utworu:

Przed rozpoczęciem II WŚ, Gombrowicz popłynął do Argentyny, gdzie spędził
ponad 20 lat swojego życia. „Trans-Atlantyk” został osnuty na kanwie wspomnień
pisarza z pierwszych dni pobytu na nowym kontynencie.

Znaczenie utworu:

Utwór stanowi gorzką rozprawę z polskim patriotyzmem i skostnieniem tradycji
narodowej.

Prasówka z WOS'u [Książki]

Wokół książki

Spis treści
Targi Książki ......................................................................................3
15. Targi Książki w Krakowie - podsumowanie……………….......................4
Targi Książki Historycznej w Krakowie ……….………..................................5
2. Targi Książki dla Dzieci w Krakowie ……..……………………...................6
III Targi Książki w Warszawie - podsumowanie …………………..……….….6
2. Targi Książki w Katowicach ………………………………………….…….…8
I Salon Ciekawej Książki w Łodzi …………………………………….……..….9
Polskie akcenty na Wileńskich Targach Książki ……………………………..10

Stan Wojenny w Polsce, dlaczego?

Stan wojenny w Polsce.

        W związku z dramatyczną sytuacją spowodowaną brakiem towarów pierwszej potrzeby w sklepach nowy I sekretarz - Wojciech Jaruzelski zaapelował w lutym o:
„90 spokojnych, pracowitych dni”. Rozejm przerwano w związku z incydentem bydgoskim, kiedy to funkcjonariusze MO pobili działaczy Solidarności. Doprowadziło to do strajku ostrzegawczego (27 marzec), który został przekształcony w strajk bezterminowy (31 marzec). W lipcu doszło do marszów głodowych w Łodzi, a 3 sierpnia strajkujący zablokowali Warszawę. Decyzją PZPR 26 września rozwiązano KOR. W październiku do strajkujących przyłączyli się studenci. Początkowo „milcząca” władza długo zwlekając z podjęciem stosownych działań zareagowała niezwykle ostro. W nocy z 12 na 13 grudnia wprowadzono w Polsce stan wojenny. Rano kraj obiegła transmisja z wystąpienia Wojciecha Jaruzelskiego, który informował, że:

Tomasz Różycki "Dwanaście stacji" + nawiązanie do "Pana Tadeusza" Adama Mickiewicza. Matura MAJ 2007, PR

Temat: Obraz małej ojczyzny w początkowym fragmencie poematu Tomasza Różyckiego Dwanaście stacji. Jaką rolę odgrywają w tym tekście nawiązania do Pana Tadeusza?

            Mała ojczyzna, czyli miejsce bliskie naszemu sercu. Najczęściej stanowi ona rodzinne strony, z którymi jesteśmy związani w sposób emocjonalny, choćby ze względu na historię łączącą nas z danym miejscem.

            Każde powroty w rodzinne strony wiążą się z sentymentem, gdyż w tych miejscach pozostała cząstka naszego dzieciństwa i młodości. Bohater poematu Różyckiego powraca w swoje rodzinne strony wzorem Tadeusza Soplicy.

Jego stosunek do miasta ma się nijak do wzniosłych słów Mickiewicza rozpoczynających jego epopeję. Zamiast "Litwo, ojczyzno moja", bohater wypowiada "To miasto, chorobo moja![...]", a dopełnieniem jego uczuć jest: "[...] jakże cię nienawidzę, miasto". Opisuje on swoje miasto jako wstrętne i odrażające. Miasto, w którym głównie dba się o finanse, a nie rozwój intelektualny czy też duchowy "Miasto Stu Banków i Jednej Księgarni!". Zamiast "pagórków leśnych" i "łąk zielonych", bohater dostrzega brudną wodę w rzece zamieszkanej przez liczne rzeczne potwory.

Wiesław Myśliwski "Kamień na kamieniu" i Tadeusz Różewicz "Słowa". Matura Maj 2008,PR

Temat:
Rola słów w relacjach międzyludzkich. Analizując i interpretując fragment powieści Wiesława Myśliwskiego Kamień na kamieniu oraz wiersz Tadeusza Różewicza Słowa, zwróć uwagę na przedstawione sytuacje i sposoby kreowania podmiotu mówiącego.

            Oba utwory współczesnych pisarzy zostały poświęcone kwestii relacji międzyludzkich budowanych za pomocą słów, rozmowy. We fragmencie powieści Myśliwskiego pt. "Kamień na kamieniu" został ukazany problem porozumiewania się w gronie najbliższych osób. Natomiast Różewicz, ukazuje kryzys języka oraz to jak szacunek do słów, zamienił się w brak poszanowania.

            Bohaterem i zarazem narratorem powieści Myśliwskiego jest typowy mieszkaniec wsi o tradycyjnej postawie wobec otaczającego go rzeczywistości. Z jego opowieści wyłania się obraz rodziny dotkniętej kryzysem - rodzice umarli, a dwaj bracia swoje życie układają w mieście, ograniczając kontakty z trzecim bratem mieszkającym na wsi. Bohater chcąc odbudować więzi łączące niegdyś rodzinę wysyła list z zapytaniem o rodzinny grobowiec, który miał się stać symbolem ich ponownego połączenia. Jego pomysł doprowadza do rodzinnego spotkania, które już na wstępie okazuje się klęską.

Julian Tuwim "Kwiaty polskie" i Agnieszka Osiecka "Niech żyje bal". Matura Maj 2011pr

Temat: Porównaj sposoby kreowania obrazów tańca i jego funkcje we fragmencie poematu
Kwiaty polskie Juliana Tuwima i wierszu Niech żyje bal Agnieszki Osieckiej.

      W wierszu Agnieszki Osieckiej został przedstawiony obraz trwającego balu podczas, którego uczestnicy zabawy tańczą różne rodzaje tańców. W przypadku poematu Tuwima dominuje obraz tańczonego walca przez parę bohaterów wyodrębnioną spośród innych tańczących. W oby utworach można odczytać metaforyczne i dosłowne znaczenie obrazów tańca.
    Podmiot liryczny w wierszu Osieckiej jest bezpośrednim uczestnikiem opisywanego balu, na który wszyscy jesteśmy zaproszeni, a nawet koniecznie musimy w nim uczestniczyć "[...] marsz na bal!", pomimo że kończy się on źle i nieoczekiwanie "Sucha kostucha, ta Miss Wykidajło/ wyłączy nam prąd w środku dnia,[...]". Zawarty w wierszu refren oraz powtórzenie i wyliczenie wyrażają muzyczność utworu. Uczestnikami balu, który zdarza się  tylko raz i nie może być powtórzony są wszyscy ludzie, a każdy z nich tańczy dowolny, wybrany przez siebie taniec.

Adam Mickiewicz - "Gdy mój trup..." i Maria Pawlikowska-Jasnorzewska - "Światło w ciemnościach". Matura Maj 2011pp

Temat: Analizując wiersze Gdy tu mój trup… Adama Mickiewicza oraz Światło w ciemnościach Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej, porównaj ukazane w nich obrazy świata marzeń i rzeczywistości. Wykorzystaj właściwe konteksty.

Analizowane wiersze pochodzą z dwóch różnych epok, lecz łączy je podobna tematyka i podmiot liryczny będący emigrantem, co daje też odczuć nostalgiczny charakter utworów. Obaj autorzy w swoich utworach uciekają w świat marzeń i wspomnień, do czasów, gdy Polska cieszyła się wolnością i spokojem. W przypadku Mickiewicza był to czas sprzed I rozbioru, a u Pawlikowskiej - Jasnorzewskiej, sprzed II wojny światowej.

W wierszu Mickiewicza wyraźnie widać podział na świat rzeczywisty i świat marzeń. Podmiot liryczny przebywa na emigracji i nie akceptuje świata, w którym się znajduje, dlatego przenosi się w świat marzeń i wspomnień. Przenosi się na pola i łąki w rodzinne strony, gdzie jego dusza odpoczywa. W wierszu można dostrzec powiązanie z Inwokacją rozpoczynającą "Pana Tadeusza", w której Mickiewicz również powracał myślami do rodzinnych stron "Do tych pagórków leśnych, do tych łąk zielonych,[...]"

Hanna Krall - "Zdążyć przed Panem Bogiem". Matura Maj 2010pp

Temat: Na podstawie podanego fragmentu utworu Hanny Krall Zdążyć przed Panem Bogiem przedstaw przemyślenia Marka Edelmana o możliwości godnego życia w czasach Zagłady i różnych poglądach na temat godnej śmierci.

W podanym fragmencie wywiadu Hanny Krall z Markiem Edelmanem, Mark Edelman opowiada o wydarzeniach w "czasach Zagłady", których był świadkiem i uczestnikiem.

            Według Marka Edelmana żeby żyć godnie w opisywanych/opowiadanych czasach należy przede wszystkim mieć, po co i dla kogo żyć, jednocześnie nie może to być życie kosztem innej osoby. Incydent z obcinaniem brody Żydowi i reakcja tłumu powoduje, iż dla Marka Edelmana najważniejszym wyznacznikiem godnego życia jest brak upokorzenia: "Wtedy zrozumiałem, że najważniejsze ze wszystkiego jest nie dać się wepchnąć na beczkę.". W tamtych czasach ważna była też odwaga, by działać, gdyż bierność skazywała na pewną śmierć.