1) Struktura tekstu telewizyjnego jest znacznie bardziej skomplikowana niż tekstu pisanego - język musi się dopasować do specyfiki przekazu telewizyjnego;
2) Język jest uproszczony ze względu na psychologię odbioru przekazu telewizyjnego, bowiem skupienie odbiorcy na słowie jest znacznie słabsze niż w przypadku innych form komunikacji
3) Na klarowność odbioru składa się nie tylko język. W znacznie większym stopniu wpływa na niego reżyseria audycji,obraz, scenografia, światło, statyka bądź dynamika ujmowania mówiących osób przez kamerę, jak również statyka lub dynamika montażu, kontekst akustyczny itd.
4) Kreacja "podmiotu krytycznego". Pojawiając się na ekranie staje się osobowością medialną, elementem spektaklu, składają się na to trzy czynniki:
*psychologia gry - przed kamerą wchodzi w rolę tego, kto jest obserwowany, zatem staje się postacią jaką chciałby być widziany lub jaką powinien być widziany wedle oczekiwań tych, którzy patrzą;
*kreacja dokonana przez reżysera spektaklu - krytyk przestaje być sobą, ponieważ sztab ludzi dba o jego wizerunek ingerując na różne sposoby od kreacji fizycznej (włosy, makijaż) przez sposób pokazywania (perspektywa ujmowania przez kamerę, światło) po ostateczny montaż audycji
*Kontekst audycji -
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz