Uwaga !

Wszystkie wypracowania umieszczone na tej stronie są własnością właściciela Bloga i zabrania się kopiowania ich (bez odnośnika do tego bloga) za wyjątkiem zeszytów przedmiotowych.

wtorek, 2 kwietnia 2013

Sofokles " Król Edyp" - antyczna koncepcja ludzkiego losu

Odwołując się do Stasimonu IV tragedii Sofoklesa "Król Edyp" i Sofoklesowego ujęcia losu Edypa. Omów antyczną koncepcję ludzkiego losu. 

      W tragedii Sofoklesa pt. "Król Edyp" tytułowego bohatera spotyka wiele nieszczęść, które są spowodowane m.in. gniewem bogów, który ujawnia się w momencie wypełnienia przepowiedni. W utworze widoczna jest koncepcja winy niezawinionej, ponieważ Edyp nie znał swojej przeszłości, a więc nie mógł znać swojego pochodzenia. Popełnia wiele błędów, które doprowadzają go do tzw. winy tragicznej. Edyp nie chciał walczyć z losem, a wręcz próbował od niego uciec, co w jego przypadku okazało się błędną drogą. Fatum, na które był skazany tworzy z niego idealny przykład bohatera tragicznego.

     Stasimon IV mówi nam o tym, że jesteśmy istotami śmiertelnymi, a nasze życie jest dość kruche. Informuje nas również o tym, że nie ma człowieka szczęśliwego, któremu los sprzyjałby nieustannie. Zawsze po chwili szczęścia czy też wygranej, musi przyjść czas smutku i porażek, dobra passa nie trwa wiecznie.
Chór opowiada głównie historię Edypa uświadamiając mu, że gniew bogów wiążę się z zabójstwem Lajosa. Mimo, iż lud Tebiański uznał go za króla po rozwiązaniu zagadki Sfinksa to ten przywilej nie zwalnia go z odpowiedzialności za dokonane czyny, nawet te nieświadome, niewiedza nie jest żadnym usprawiedliwieniem. W trzeciej strofie chór powiadamia Edypa, iż dopuścił się kazirodztwa.  Z kolei czwarta strofa mówi, że czas wszystko wyjawił i ostrzega Edypa, że przed przeznaczeniem nie można uciec, a dla niego samego lepiej by było, gdyby się nigdy nie urodził.
      Tragedia Sofoklesa odnosi się również do współczesnych czasów. Nie ma osoby, która byłaby nieśmiertelna, bądź potrafiłaby zawrócić bieg wydarzeń. W dalszym ciągu nasze życie jest największą wartością jaką posiadamy i jaką tracimy.
Myślę, że tragedię Sofoklesa można odnieść do każdego aspektu ludzkiego życia.

Uwaga: Ta interpretacja pochodzi z mojego zeszytu z pierwszej klasy. Z czasów, gdy patrząc się na zegarek modliłam się o dzwonek, a "np" wydawało mi się największym darem losu, więc proszę podchodzić ostrożnie do tej interpretacji, bo zawiera śladowe ilości błędów stylistycznych i gramatycznych.

1 komentarz:

  1. Jak na pierwszą klasę LO/technikum to jest to i tak bardzo dobry stylistycznie i gramatycznie tekst, nie mówiąc już o zawartych w nich informacjach merytorycznych.
    Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń